Ο όρος οξεία μέση ωτίτιδα (ΟΜΩ) αναφέραται σε μια μικροβιακής ή ιογενούς αιτιολογίας φλεγμονή του βλεννογόνου του μέσου ωτός και των κυψελών της μαστοειδικής κοιλότητας. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο τυμπανικός υμένας είναι άθικτος ,αναπτύσσεται όμως και σε παρουσία διάτρησης αυτού.
Οι σημαντικότερροι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη ΟΜΩ είναι οι:
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες(χειμώνας, κακή υγιεινή σπιτιού, κακός αερισμός κλπ )
• Παιδικός σταθμός
• Μη θηλασμός
• Κάπνισμα
• Γενετικοί παράγοντες
• Ανοσοανεπάρκεια
Μεγαλύτερη συχνότητα εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 6-18 μηνών και μειώνεται μετά την ηλικία των 7 ετών. Άνω του 40% των παιδιών θα εμφανίσουν από ένα ως τρία επεισόδια ΟΜΩ στα πρώτα τρία χρόνια της ζωής τους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ΟΜΩ έχει προηγηθεί μια ιογενής λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, η οποία οδηγεί σε δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Οι συχνότεροι ιοί που προκαλούν ΟΜΩ είναι : ο ιός του αναπνευστικού συκυτίου ( RSV), ο ιός της ινφλουέντζας τύπυ Α, ο ιός της παραϊνφλουέντζας, ρινοϊοί και αδενοϊοί. Η δράση τους στην κοιλότητα του μέσου ωτός γίνεται είτε άμεσα μέσω αιματογενούς διασποράς είτε μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας. Η προσβολή του βλεννογόνου οδηγεί σε υπερπαραγωγή βλέννης , απελευθέρωση φλεγμονωδών ουσιών και ανάπτυξη αρνητικής πίεσης που οδηγούν στην ανάπτυξη της ΟΜΩ.
Στις περιπτώσεις βακτηριακής συμμετοχής στην παθογένση της ΟΜΩ τα κυριότερα μικρόβια που απομονώνονται είναι κατά σειρά:
• Str . pneumonia
• Haem. Influenza
• M. catarrhalis
• St. pyogenes
• St. aureus
Τα κλινικά συμπτώματα στην ΟΜΩ είανι γενικά συμπτώματα( κακουχία, πυρετός , κλάμα και εκνευρισμός στα βρέφη), έντονη ωταλγία , βαρηκοΐα, ωτόρροια , καθώς και συνυπάρχοντα συμπτώματα από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.
Κατά τη φυσική εξέταση ανευρίσκεται έντονη ερυθρότητα του τυμπανικού υμένα, συλλογή πύου όπισθεν αυτού
Η θεραπεία βασίζεται στη χορήγηση υπστηρικτικής αγωγής(παυσίπονα και αντιπυρετικά), αποσυμφορητικά της ρινός ενώ στην περίπτωση που κριθεί απαραίτητη η χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής συσήνεται αρχικα η χορήγηση β-λακταμικών αντιβιοτικών.
Σε σοβαρές περιπτώσεις( κυρίως σε μικρά παιδιά ή σε εμφάνιση επιπλοκών ) μπορεί να απαιτηθεί και νοσηλεία σε νοσοκομείο ή και η ανάγκη για διενέργεια μυριγγοτομής
Οι επιπλοκές της ΟΜΩ είναι:
• Διάτρηση της τυμπανικής μεμβράνης
• Οξεία μαστοειδίτιδα
• Λιθοειδίτιδα
• Πάρεση προσωπικού νεύρου
• Λαβυρινθίτιδα
• Ενδοκράνιες επιπλοκές ( μηνιγγίτιδα, ενδοκράνια αποστήματα , θρομβοφλεβίτιδα σιγμοειδούς)
