Η Ρινοπλαστική είναι η επέμβαση που σκοπό έχει την αλλαγή του σχήματος , της όψης και της συμμετρίας της μύτης, ώστε αυτή να συνταιριάζει αρμονικά με το υπόλοιπο πρόσωπο. Ταυτόχρονα βέβαια συναποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση και η βελτίωση της λειτουργίας της ρινικής αναπνοής(«λειτουργική ρινοπλαστική») . Στόχος λοιπόν του χειρουργείου είναι η μύτη , η οποία αποτελεί το ανατομικό στοιχείο που βρίσκεται στο μέσον του προσώπου , να είναι αισθητικά άρτια, λειτουργική , χωρίς όμως να είναι εμφανές πως έχει γίνει χειρουργική παρέμβαση σε αυτή. Η επέμβαση στη ρινοπλαστική πρέπει να διενεργείται αφού έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του προσώπου(ηλικίες 16-17 ετών για τα κορίτσια και 18 για τα αγόρια).

Το σχήμα το οποίο θέλουμε να προσδώσουμε στη μύτη έχει σχέση και με την υπόλοιπη εικόνα του προσώπου και φυσικά και με τις προτιμήσεις του ασθενούς. Είναι απαραίτητο προ του χειρουργείου να γίνει μία ενδελεχής συζήτηση με τον ασθενή για τις προσδοκίες του , να αναλυθεί κατά πόσον αυτές είναι ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες στη δίκη του περίπτωση. Πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη ότι κάθε μύτη και κάθε ασθενής είναι μια ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση και άρα το αποτέλεσμα και το είδος της χειρουργικής επέμβασης πρέπει να είναι εξατομικευμένο.

Κατά την επέμβαση γίνονται διορθώσεις συνήθως σε όλο τον οστεοχόνδρινο σκελετό της μύτης . Η προσπέλαση μπορεί να γίνει είτε μέσω της «κλειστής» είτε της «ανοικτής» μεθόδου.
Η κλειστή μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις και χρησιμοποιεί τομές στο εσωτερικό της μύτης για την προσπέλαση του σκελετού αυτής( μη εμφανείς εξωτερικά τομές). Με τη χρήση ειδικών εργαλείων γίνεται η ανάπλαση του σκελετού με μικροτραυματικές τεχνικές , που στόχο έχουν το όσο το δυνατό μικρότερο μετεγχειρητικό οίδημα και μώλωπες.

Στην ανοικτή μέθοδο η διαφορά είναι πως η προσπέλαση στη μύτη γίνεται μέσω μιας μικρής εξωτερικής τομής στη στυλίδα της μύτης . Κύρια χρησιμότητα της μεθόδου είναι η πιο ευχερής έκθεση του χόνδρινου κάτω τριτημορίου της μύτης, κάτι την οποία την καθιστά χρήσιμη κυρίως σε περιστατικά επανεπεμβάσεων.

Μετά την επέμβαση πρέπει επίσης συνήθως να τοποθετείται εξωτερικός νάρθηκας που παραμένει για 7 ημέρες , ενώ μπορεί να τοποθετηθεί και στη μύτη ελαφρύς πωματισμός που αφαιρείται το επόμενο πρωί. Δεν υπάρχει μετεγχειρητικό άλγος , είναι όμως απαραίτητη η αποφυγή για ένα διάστημα έντονης σωματικής άσκησης, καθώς και της χρήσης γυαλιών (όρασης /ηλίου).