Ως χρόνια μέσω ωτίτιδα χαρακτηρίζεται κάθε φλεγμονώδης πάθηση του ωτός ανεξαρτήτως προέλευσης και παθογένεσης που έχει προκαλέσει μόνιμες , μη αναστρέψιμες παθολογοανατομικές βλάβες στις ανατομικές δομές του μέσου ωτός. Παθογενετικά οι περισσότεροι ασθενείς με Χρόνια Μέση Ωτίτιδα( ΧΜΩ )παρουσιάζουν δυσλειτουργία της σύστοιχης ευσταχιανής σάλπιγγας , η οποία οδηγεί σε χρόνια εκκριτική ωτίτιδα που μπορεί να μετατραπεί σε βλεννώδη μέση ωτίτιδα και τελικά σε χρόνια μέση ωτίτιδα. Προδιαθεσικοί παράγοντες για τη δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας αποτελούν οι συχνές λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικου , οι αλλεργίες , η ακτινοθεραπεία, η γαστροοισοφαγική παλινδρομική νόσος κ.α.
Η ΧΜΩ εμφανίζεται με 5 μορφές:
• Διατρήσεις της τυμπανικής μεμβράνης
• Ατελεκτασία του μέσου ωτός
• Τυμπανοσκλήρυνση
• Διαβρώσεις της ακουστικής αλύσου
• Χολοστεάτωμα
Κλινικά συνήθως ο ασθενής προσέρχεται στον ιατρό λόγω βαρηκοΐας και εκροής πυώδους υγρού από το αυτί. Εμβοές ή ίλιγγος εμφανίζονται σπανιότερα ενώ κυρίως σε παραμελημένα περιστατικά η διάγνωση γίνεται μετά από κάποια επιπλοκή( μηνιγγίτιδα, ενδοκράνιο απόστημα, παράλυση προσωπικού νεύρου).
Απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή και ενδεδειγμένη αντιμετώπιση της ΧΜΩ αποτελεί ο τακτικός και ενδελεχής κλινικός έλεγχος . Επίσης πολύ χρήσιμος στη διαγνωστική διερεύνηση της έκτασης της νόσου είναι και ο απεικονιστικός έλεγχος με αξονική και μαγνητική τομογραφία , καθώς φυσικά και ένας πλήρης ακοολογικός έλεγχος. Η αντιμετώπιση της εξαρτάται από το είδος της μορφής της, την ύπαρξη επιπλοκών ή όχι , τη γενική κατάσταση του ασθενους κ.α. Μπορεί να ξεκινά από απλή παρακολούθηση ( όπως π.χ. σε ηλικιωμένο ασθενή με απλή ξηρά διάτρηση του τυμπανικού υμένα), να γίνεται μια φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικές σταγόνες ή αντιβίωση από το στόμα έως την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση (π.χ. σε χολοστεάτωμα ,σε εμφάνιση επιπλοκής κλπ).
Στόχος της χειρουργικής επέμβασης εκτός από την αφαίρεση της παθολογίας είναι και η δημιουργία ενός στεγανού κοίλου στο μέσο ους , ούτως ώστε να εξαλειφθούν οι υποτροπιάζουσες φλεγμονές που παθογενετικά οδηγούν στη δημιουργία της ΧΜΩ , ενώ σε περιπτώσεις βαρηκοΐας αγωγιμότητας συνήθως υπάρχει και βελτίωση στον ακουστικό ουδό του ασθενούς.
